**سیزدَهبدر** یکی از جشنهای کهن ایرانی است که در روز سیزدهم فروردین برگزار میشود. این روز، پایان جشنهای نوروزی است و مردم به طور سنتی برای گذراندن یک روز شاد در دل طبیعت، خانههای خود را ترک میکنند. واژه “بدر” به معنای بیرون رفتن است و “سیزدهبدر” به معنای گذراندن روز سیزدهم فروردین در طبیعت است. این روز از باورهای ایرانیان باستان سرچشمه میگیرد و نمادی از پیوند با طبیعت و دور کردن بدیها است.
در این روز، خانوادهها و دوستان دور هم جمع میشوند، به طبیعت میروند، و از هوای بهاری لذت میبرند. فعالیتهایی مثل بازیهای دستهجمعی، صرف غذا در فضای باز، و بستن سبزه از سنتهای رایج این روز است. انداختن سبزه در آب یکی از نمادهای این روز است که به معنای سپردن آرزوها به طبیعت و دور کردن بلاها تفسیر میشود.
سیزدهبدر علاوه بر جنبه تفریحی، فرصتی برای تقویت پیوندهای خانوادگی و اجتماعی است. این آیین، اهمیت زندگی هماهنگ با طبیعت را یادآوری میکند و نشاندهنده نگرش مثبت و امیدوارانه ایرانیان به زندگی است. امروزه این روز همچنان به عنوان نمادی از شادی و پیوند با طبیعت، جایگاه ویژهای در فرهنگ ایرانی دارد.