**عید نوروز** یکی از کهن‌ترین و بزرگ‌ترین جشن‌های باستانی ایرانیان است که هم‌زمان با آغاز فصل بهار و شروع سال جدید برگزار می‌شود. این عید که ریشه‌ای چند هزار ساله دارد، نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از کشورهای همسایه و مناطق با فرهنگ‌های مشابه نیز گرامی داشته می‌شود. نوروز نمادی از تجدید حیات طبیعت، نو شدن و امید به آینده است و با تغییر فصل و رویش دوباره زمین همراه است.
آیین‌ها و سنت‌های نوروز متنوع و زیبا هستند و به چند بخش اصلی تقسیم می‌شوند:
1. **خانه‌تکانی**: از روزهای پیش از نوروز، مردم به نظافت و تمیزکاری خانه‌ها، به‌ویژه خانه‌تکانی، می‌پردازند تا با فضای پاکیزه و تازه به استقبال سال نو بروند. این کار نمادی از پاک‌سازی و رهایی از کهنگی‌های سال گذشته است.
2. **چیدن سفره هفت‌سین**: یکی از اصلی‌ترین نمادهای نوروز، سفره‌ی هفت‌سین است که شامل هفت مورد است که نام آنها با حرف «سین» آغاز می‌شود؛ مانند سیب، سبزه، سمنو، سرکه، سنجد، سیر و سماق. هر کدام از این اقلام نمادی از مفاهیم و ارزش‌های زندگی همچون سلامتی، برکت، طول عمر و خرد است. قرآن، آینه، تخم‌مرغ رنگی و ماهی نیز از اجزای دیگر این سفره هستند.
3. **دید و بازدید**: یکی از مهم‌ترین آداب نوروز، دید و بازدید و صله‌رحم است. خانواده‌ها و دوستان به دیدار یکدیگر می‌روند و آغاز سال را با محبت و شادی تقسیم می‌کنند. این رسم باعث تقویت پیوندهای خانوادگی و دوستانه می‌شود.
4. **سفرهای نوروزی**: بسیاری از مردم از تعطیلات نوروز برای سفر و گشت و گذار در نقاط دیدنی و تاریخی ایران استفاده می‌کنند. این سفرها به عنوان فرصتی برای استراحت، تغییر حال و هوا و آشنایی با فرهنگ‌های گوناگون محسوب می‌شود.
5. **سیزده‌بدر**: روز سیزدهم فروردین، مردم برای سپری کردن روز در طبیعت به دامن کوه و دشت می‌روند. این روز، آخرین روز تعطیلات نوروزی است و با حضور در طبیعت، به نوعی با عید و جشن نوروز خداحافظی می‌کنند.
**نوروز** نماد همبستگی، شادی، دوستی و تازگی است و فرهنگ و تمدن کهن ایرانی را بازتاب می‌دهد. این عید در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان ملل متحد به عنوان “روز جهانی نوروز” به ثبت رسید و امروز از سوی مردمانی با قومیت‌ها و ملیت‌های مختلف در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود.
