کودکان ایتام و نیازمند به عنوان یکی از آسیبپذیرترین گروههای جامعه، ارزوها و آرزوهای خود را در شرایطی که اغلب به آنها رسیدگی کافی نمیشود، بیان میکنند. این کودکان با تجربه از دست دادن والدین خود و یا فراهم نبودن شرایط مناسب برای رشد و توسعه، اغلب با مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب و کمبود اعتماد به نفس روبرو هستند. اما در کنار این مشکلات، آنها نیز ارزوها و آرزوهایی دارند که میتواند برایشان منبع انگیزه و امید باشد.
یکی از ارزوهای مهم این کودکان، داشتن یک خانواده پایدار و محبتآمیز است. این بچهها بیش از هر چیزی به دنبال حس امنیت و علاقه از سوی افرادی هستند که برایشان مراقبت میکنند و آنها را به عنوان فرزندان خود قبول دارند.
ارزوی دیگری که در دل این کودکان میپرورد، داشتن دوستان و همسنانی است که مشابه خودشان هستند. دوستی و ارتباط با افرادی که شرایط مشابهی را تجربه کردهاند، میتواند به این کودکان احساس تعلق و همبستگی بیشتری بدهد.
همچنین، بسیاری از کودکان ایتام و نیازمند به آموزش و تحصیل دسترسی داشته باشند و بتوانند آرزوهای تحصیلی خود را به واقعیت تبدیل کنند. این آرزو میتواند پلی برای فرار از دورهمیهای فرازمینی و فراهم کردن فرصتهای بهتر برای آیندهیشان باشد.
نهایتاً، ارزویی که برای این کودکان بسیار اهمیت دارد، داشتن شرایطی است که به رشد و توسعه شخصی و حرفهایشان کمک کند. این میتواند شامل دسترسی به فرهنگ و هنر، ورزش، فرصتهای شغلی مناسب و سایر فعالیتهای سازنده باشد که به افزایش اعتماد به نفس و تواناییهای ذاتی آنها کمک میکند.