هر کس به اندازه دلهایی که ارام میکند ارام است

آرامش واقعی را نه در ثروت می‌توان یافت، نه در مقام و نه در جمع‌آوری‌ها…
آرامش در دل‌هایی است که آرام می‌کنیم.

هرکس به اندازه‌ی لبخندی که بر لب دیگری می‌نشاند، آرام‌تر است.
به اندازه‌ای دستی که می‌گیرد، باری که سبک می‌کند و امیدی که در دل‌ها می‌نشاند.

زندگی شاید کوتاه باشد، اما ردّ مهربانی ما در جان دیگران جاودانه می‌ماند.
پس بیاییم آرامش را نه برای خود، بلکه برای دلهای دیگران بسازیم.
چرا که هر کس به اندازه دل‌هایی که آرام می‌کند، آرام است.