عاشورا؛ نقطه عطفی در تاریخ اسلام
عاشورا، دهمین روز از ماه محرم در تقویم قمری، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین روزها در تاریخ اسلام است. این روز یادآور واقعه کربلا است، زمانی که امام حسین (ع)، نوه پیامبر اسلام (ص)، به همراه ۷۲ تن از یارانش در سال ۶۱ هجری قمری در برابر سپاه یزید بن معاویه ایستادگی کرد و در نهایت به شهادت رسید.
عاشورا برای شیعیان نماد مقاومت، عدالت‌خواهی، و ایثار در راه دین و اصول انسانی است. امام حسین (ع) با امتناع از بیعت با یزید، که او را حاکمی فاسد و ناعادل می‌دانست، مسیر دشوار اما پُرافتخاری را انتخاب کرد که منجر به شهادت خود و یارانش در صحرای کربلا شد. این واقعه از منظر دینی، فرهنگی و تاریخی اهمیت بسیاری دارد و مفاهیم عمیقی همچون آزادی، کرامت انسانی، و ایستادگی در برابر ظلم را به همراه دارد.
در بسیاری از کشورهای اسلامی، به‌ویژه در میان شیعیان، روز عاشورا با آیین‌های مختلفی مانند سوگواری، سینه‌زنی، زنجیرزنی، تعزیه‌خوانی، نوحه‌خوانی و نذر دادن همراه است. این مراسم‌ها نه‌تنها جنبه مذهبی دارند، بلکه به‌عنوان بخشی از فرهنگ و هویت اجتماعی و تاریخی این جوامع نیز شناخته می‌شوند.
عاشورا همچنین فرصتی برای بازنگری در ارزش‌های انسانی و اخلاقی است؛ روزی که فراتر از یک واقعه تاریخی، به سمبلی از پایداری در برابر فساد، ظلم و استبداد تبدیل شده است. برای بسیاری، یاد حسین (ع) و عاشورا تنها سوگ و غم نیست، بلکه الهام‌بخش حرکت‌های اصلاحی و اجتماعی نیز بوده است.
