قربانی کردن گوسفند در ابتدای هر ماه یکی از سنت‌های قدیمی و مذهبی است که در برخی فرهنگ‌ها و جوامع، به‌ویژه در جوامع اسلامی، رواج دارد. این عمل ریشه در اعتقادات دینی و فرهنگی دارد و معمولاً با نیت دفع بلا، جلب برکت و سلامتی برای خانواده و عزیزان انجام می‌شود.
در این سنت، فرد یا خانواده‌ای در ابتدای ماه، گوسفندی را با نیت خالص قربانی می‌کنند و گوشت آن را میان نیازمندان، فقرا و خانواده خود تقسیم می‌کنند. این کار نه‌تنها عملی معنوی و خداپسندانه محسوب می‌شود، بلکه به تقویت روحیه همدلی و کمک به دیگران نیز کمک می‌کند.
قربانی در ابتدای ماه معمولاً همراه با دعا و نیایش انجام می‌شود. افراد از خداوند طلب سلامتی، برکت در روزی و رفع بلا می‌کنند. اعتقاد بر این است که خون قربانی، نمادی از پاکی و تسلیم در برابر اراده الهی است و با این عمل، فرد از بلایا و مشکلات احتمالی در ماه پیش‌رو محافظت می‌شود.
این رسم در برخی خانواده‌ها به‌عنوان یک سنت ماهانه ثابت انجام می‌شود و گاهی به‌عنوان نذری ادا می‌شود. برخی افراد نیز در این روز علاوه بر قربانی کردن، صدقه می‌دهند و به نیازمندان کمک می‌کنند تا برکت بیشتری در زندگی‌شان جاری شود.
در کنار جنبه‌های مذهبی و اعتقادی، قربانی کردن به‌عنوان یک اقدام اجتماعی و انسانی نیز اهمیت زیادی دارد. تقسیم گوشت قربانی میان نیازمندان، نشان‌دهنده توجه به فقرا و نیازمندان جامعه است و به ایجاد پیوندهای اجتماعی قوی‌تر کمک می‌کند.
