برآورده شدن آرزوی ایتام؛ مرهمی بر زخم‌های بی‌صدای کودکی
برآورده کردن آرزوهای ایتام، نه‌تنها عملی انسان‌دوستانه، بلکه وظیفه‌ای اخلاقی و معنوی است. کودکان یتیم، به دلیل نبود سرپرست و حمایت کافی، با چالش‌های بسیاری مواجه هستند و تحقق کوچک‌ترین آرزوهایشان گاهی به رؤیایی دست‌نیافتنی تبدیل می‌شود.
هر کودک یتیم، در پس نگاه معصوم و بی‌صدای خود، آرزوهایی ساده و گاهی بزرگ را پنهان کرده است؛ از داشتن یک اسباب‌بازی ساده گرفته تا رفتن به مدرسه‌ای مجهز یا حتی داشتن سقفی امن برای زندگی. برآورده کردن این آرزوها، نوری از امید را در دل‌های کوچک آن‌ها روشن می‌کند و احساس ارزشمندی و شادی را به آن‌ها هدیه می‌دهد.
در فرهنگ دینی و اجتماعی ما، توجه به یتیمان جایگاه ویژه‌ای دارد. در قرآن کریم و روایات اسلامی، رسیدگی به یتیمان به‌عنوان یکی از اعمال پسندیده و راه‌های تقرب به خداوند معرفی شده است. پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: «هرکس یتیمی را سرپرستی کند، در بهشت در کنار من خواهد بود.»
نهادها و خیریه‌های بسیاری امروزه در سراسر جهان و کشور ما فعالیت می‌کنند تا به آرزوهای این کودکان جامه عمل بپوشانند. اما این مسئولیت تنها بر دوش نهادها نیست؛ هر فردی می‌تواند با کوچک‌ترین کمک مالی یا معنوی، نقشی مؤثر در تحقق آرزوی یک کودک یتیم داشته باشد.
برآورده شدن آرزوی یک یتیم، تنها شاد کردن یک کودک نیست؛ بلکه ساختن آینده‌ای روشن‌تر و انسانی‌تر برای جامعه است. هر لبخند بر لب یک کودک یتیم، پیامی است از امید و مهربانی که جهان را به مکانی بهتر برای زندگی تبدیل می‌کند.
