شهادت امام محمد باقر (علیه‌السلام) روزی است که شیعیان و محبان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) با اندوه و احترام، یاد و خاطره این امام بزرگوار را زنده نگه می‌دارند. امام محمد باقر (ع)، پنجمین امام شیعیان و فرزند امام سجاد (ع) و حضرت فاطمه بنت امام حسن (ع) بود که به دلیل علم و معرفت بی‌نظیر خود، به “باقرالعلوم” مشهور شد. ایشان نقش بسزایی در تبیین معارف اسلامی و گسترش علوم دینی داشتند.
امام باقر (ع) در دوران سختی زندگی کردند؛ زمانی که ظلم و فساد حکام بنی‌امیه، جامعه اسلامی را تحت فشار قرار داده بود. ایشان با صبر و حکمت، نهضت علمی و فرهنگی عظیمی را پایه‌گذاری کردند و شاگردانی برجسته تربیت نمودند که به نشر معارف اهل‌بیت پرداختند. شهادت ایشان در هفتم ذی‌الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری به دست هشام بن عبدالملک، خلیفه ستمگر اموی رخ داد.
هر ساله در سالروز شهادت این امام بزرگوار، شیعیان با برگزاری مراسم عزاداری، سخنرانی، و مداحی، یاد و آموزه‌های ایشان را گرامی می‌دارند. این روز فرصتی است برای تأمل در زندگی، علم، و اخلاق امام باقر (ع) و تجدید عهد با راه اهل‌بیت (ع) برای پیروی از مسیر هدایت و حق‌طلبی.
