عقیقه یکی از سنت‌های اسلامی است که در راستای شکرگزاری از نعمت تولد فرزند انجام می‌شود. عقیقه به معنای قربانی کردن یک حیوان (گوسفند، بز، گاو یا شتر) برای سلامتی و حفظ فرزند و در راستای تقرب به خداوند است. این سنت به عنوان یکی از مستحبات مؤکد در اسلام شناخته می‌شود و انجام آن برای والدین یا نزدیکان نوزاد توصیه شده است.
طبق روایات، بهترین زمان برای انجام عقیقه، روز هفتم تولد نوزاد است، اما اگر شرایط در این زمان فراهم نشود، انجام آن در هر زمان دیگر نیز مقبول است. حیوان قربانی‌شده باید سالم و بدون نقص باشد، و گوشت آن بهتر است میان فقرا، نیازمندان و دوستان تقسیم شود. این عمل به معنای کمک به دیگران و شکرگزاری از خداوند است.
علاوه بر قربانی کردن، معمولاً در روز عقیقه آداب دیگری مانند تراشیدن موی سر نوزاد و صدقه‌دادن به وزن موی او به طلا یا نقره نیز انجام می‌شود. این سنت زیبا نمادی از توکل به خداوند برای سلامتی و خوشبختی فرزند و ایجاد برکت در زندگی اوست.
