اربعین حسینی، چهلمین روز پس از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش در کربلا است. این روز یکی از مهمترین مناسبتهای مذهبی در فرهنگ شیعه به شمار میرود و هر ساله میلیونها زائر از سراسر جهان برای گرامیداشت این روز به سمت کربلا، محل دفن امام حسین (ع) و یارانش، حرکت میکنند. زیارت اربعین به عنوان نمادی از وفاداری و عشق به اهل بیت پیامبر (ص) و اهداف قیام عاشورا تلقی میشود.
اربعین تنها یادآور یک واقعه تاریخی نیست، بلکه نماد مقاومت در برابر ظلم و ستم است. امام حسین (ع) و یارانش در روز عاشورا در کربلا به دلیل مخالفت با حکومت ستمگر یزید به شهادت رسیدند. در این روز، زیارت امام حسین (ع) به عنوان یکی از بهترین و بافضیلتترین اعمال معرفی شده است. در روایات اسلامی، بر اهمیت زیارت اربعین تاکید بسیاری شده و این زیارت نشانهای از ایمان و عشق به اهل بیت به شمار میآید.
یکی از شاخصترین جلوههای اربعین، پیادهروی میلیونها نفر از زائران از نجف به کربلا است. این پیادهروی که در روزهای منتهی به اربعین برگزار میشود، به یک حرکت جهانی تبدیل شده است که زائران از کشورها و فرهنگهای مختلف در آن شرکت میکنند. مسیری که زائران طی میکنند، تقریباً ۸۰ کیلومتر است و در طول این مسیر، موکبهایی برای پذیرایی از زائران برپا میشود که به ارائه خدمات رایگان همچون غذا، نوشیدنی، مکان استراحت و خدمات بهداشتی میپردازند.
پیادهروی اربعین نه تنها از لحاظ مذهبی، بلکه از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز اهمیت ویژهای دارد. این حرکت عظیم نشاندهنده همبستگی میان مسلمانان و عشاق اهل بیت است و به تقویت پیوندهای انسانی و اجتماعی کمک میکند. در این مراسم، افراد با هر ملیت، مذهب و زبانی در کنار یکدیگر قرار میگیرند و ارزشهای مشترکی همچون محبت، همبستگی و همکاری را تجربه میکنند.
از منظر تاریخی، اربعین به بازگشت اهل بیت امام حسین (ع) از شام به کربلا نیز اشاره دارد. بر اساس روایات، کاروان اسیران اهل بیت پس از رهایی از زندان شام به کربلا بازگشتند تا بر مزار امام حسین (ع) و یارانش سوگواری کنند. این بازگشت، نقطهای مهم در تاریخ قیام عاشورا و تداوم پیام امام حسین (ع) در مبارزه با ظلم و بیعدالتی بود که به مرور زمان به نمادی از مقاومت و ایستادگی تبدیل شد.