“پنجشنبه‌های دلتنگی” یک اصطلاح عاطفی و رایج در میان مردم ایران است که معمولاً به پنجشنبه‌های هر هفته، روزی که پیش از جمعه (روز تعطیل در فرهنگ اسلامی) قرار دارد، اشاره دارد. این روز به یاد عزیزان از دست‌رفته و کسانی که دیگر در میان ما نیستند، گرامی داشته می‌شود. بسیاری از مردم به رسم احترام و یادآوری، در این روز به زیارت اهل قبور می‌روند، بر سر مزار عزیزان خود فاتحه می‌خوانند و با نثار گل و روشن کردن شمع، برای آنها طلب آمرزش می‌کنند.
این رسم بخشی از فرهنگ دینی و اجتماعی مردم است که یاد و خاطره درگذشتگان را زنده نگه می‌دارد. در کنار مراسم‌های دینی مانند خواندن سوره “یس” و “فاتحه”، فضای عاطفی و حصرت آمیزی در این روز وجود دارد که “دلتنگی” برای عزیزانی که از دست رفته‌اند، محور اصلی آن است.
همچنین این روز می‌تواند یادآور این باشد که هر فردی باید به زودگذر بودن دنیا توجه کند و از فرصت‌های زندگی بهره‌مند شود، و به طور کلی تأمل
ی بر مرگ و ناپایداری زندگی دنیوی است.
