عید قربان، که به آن عید الاضحی نیز گفته می‌شود، یکی از مهم‌ترین اعیاد اسلامی است که در دهم ذی‌الحجه، آخرین ماه قمری، برگزار می‌شود. این عید به یاد قربانی حضرت ابراهیم (ع) و فرمان الهی برای قربانی کردن فرزندش اسماعیل (ع) تجلیل می‌شود. خداوند، در نهایت به جای اسماعیل، قوچی را برای قربانی به ابراهیم نازل کرد. این داستان، نماد تسلیم و اطاعت کامل در برابر فرمان‌های خداوند است.
عید قربان یکی از شعائر بزرگ حج نیز محسوب می‌شود. کسانی که در حج حضور دارند، پس از مراسم رمی جمرات، قربانی می‌کنند. برای مسلمانانی که در دیگر نقاط جهان هستند و به حج نرفته‌اند نیز، قربانی کردن حیواناتی چون گوسفند، گاو یا شتر توصیه شده است. گوشت قربانی به سه بخش تقسیم می‌شود: بخشی برای نیازمندان، بخشی برای دوستان و خانواده، و بخشی برای خود خانواده قربانی‌کننده.
این عید همچنین نشان‌دهنده اصول مهمی در اسلام مانند صداقت، فداکاری، و کمک به دیگران است. با قربانی کردن، مسلمانان یادآور می‌شوند که باید از اموال و دارایی‌های خود برای خیر و رفاه جامعه استفاده کنند. این قربانی نمادی از گذشت و ایثار است، همان‌طور که حضرت ابراهیم در برابر امتحان الهی، خود را کاملاً تسلیم کرد.
عید قربان همچنین فرصتی است برای خانواده‌ها تا گرد هم آیند و با همدیگر به جشن و سرور بپردازند. نماز عید قربان، که به صورت جماعت برگزار می‌شود، یکی از اعمال این روز است. پس از نماز، مردم به دید و بازدید یکدیگر می‌روند و با تقسیم گوشت قربانی، به نیازمندان کمک می‌کنند و همدلی را در جامعه ترویج می‌دهند.
در مجموع، عید قربان نه تنها یک جشن مذهبی است، بلکه فرصتی برای تأمل بر ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی اسلام نیز فراهم می‌آورد. مسلمانان در این روز با قربانی کردن و تقسیم آن با دیگران، به معنای واقعی ایثار و فداکاری را در زندگی خود پیاده می‌کنند و به یاد می‌آورند که باید همیشه تسلیم اراده الهی باشند و در خدمت جامعه باشند.
