شهادت حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) یکی از تلخترین و جانگدازترین رویدادهای تاریخ اسلام است. ایشان، دخت گرامی پیامبر اکرم (ص) و همسر امام علی (ع)، به عنوان الگویی کامل برای زنان و مردان مسلمان شناخته میشود. زندگی حضرت فاطمه سراسر از ایمان، تقوا، و فداکاری برای اسلام بود، و ایشان همواره در کنار پدر بزرگوارشان و پس از ایشان، در کنار همسرشان، از ارزشها و اصول دینی حمایت و دفاع کردند.
حضرت فاطمه زهرا (س) در دورهای حساس از تاریخ اسلام زندگی میکردند؛ زمانی که پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، اختلافات و نزاعهایی در جامعه اسلامی شکل گرفت. ایشان با تمام وجود از حقانیت ولایت امام علی (ع) و راه راستین اسلام دفاع کردند. اما متأسفانه، در این مسیر با بیعدالتیها و ستمهای فراوانی مواجه شدند. رفتارهای ناپسند و بیاحترامیهایی که به ایشان روا داشته شد، موجب شد تا حضرت فاطمه (س) به شهادت برسند.
شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) نه تنها ضربهای سنگین به قلب خانوادهاش، بلکه ضربهای مهلک به پیکره امت اسلامی بود. ایشان با صبر و شکیبایی بینظیر خود، به امت اسلام درسهایی از ایستادگی در برابر ظلم و دفاع از حق را آموختند. شهادت ایشان، یادآور آن است که در برابر ظلم و بیعدالتی نباید سکوت کرد و باید با تمام توان از حق و حقیقت دفاع نمود.
غم و اندوه شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) در دل شیعیان و دوستداران اهل بیت (ع) همواره زنده است. این مصیبت عظیم، یادآور فداکاریهای این بانوی بزرگوار و مظلومیت ایشان در برابر ناملایمات زمانه است. سالروز شهادت ایشان فرصتی است تا با مرور زندگی و سیره حضرت فاطمه (س)، از ایشان الگو بگیریم و در مسیر ارزشهای دینی و اخلاقی قدم برداریم.
در پایان، شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) را به تمامی مسلمانان، به ویژه شیعیان، تسلیت عرض میکنم. امیدوارم که با تأسی به آموزههای ایشان، همواره در مسیر حق و عدالت قدم برداریم و یاد و نام ایشان را در قلبهایمان زنده نگه داریم.