پنجشنبههای دلتنگی، یک حس عمیق و خاص را به تصویر میکشد؛ ترکیبی از خاطرات گذشته، آدمهایی که دیگر نیستند و لحظههایی که شاید بهسادگی از دست رفتهاند. این پنجشنبهها، زمانی است که سکوت بیشتر حس میشود و هر گوشه از زندگی، یادآور چیزی است که جایش خالی است.
شاید پنجشنبههای دلتنگی زمانی باشد برای گشتن در آلبومهای قدیمی، نگاه کردن به عکسها، یا حتی قدم زدن در خیابانهایی که زمانی پر از زندگی بودند. انگار که این روزها، پلی است بین حال و گذشته؛ جایی که دلتنگی خودش را به شکلی آرام و گاهی سنگین نشان میدهد.
پنجشنبهها شاید یک روز هفته باشد، اما برای بعضیها تبدیل به لحظهای میشود برای مرور آنچه که قلبشان را گرم میکند، حتی اگر دیگر وجود نداشته باشد. دلتنگی در این روزها شاید تلخ باشد، اما در عین حال، یادآوری دوستداشتن است.