یلدا، یکی از کهن‌ترین جشن‌های ایرانی است که در شب چله (بلندترین شب سال) برگزار می‌شود. این جشن که ریشه در آیین‌های باستانی ایران دارد، معمولاً در شب 30 آذر (آخرین شب پاییز) و روز 1 دی ماه (اولین روز زمستان) برگزار می‌شود. هدف اصلی از برپایی جشن یلدا، گرامیداشت پیروزی نور بر تاریکی و استقبال از روزهای بلندتر پس از شب یلدا است.
### نمادها و آداب‌ورسوم یلدا:
1. **شب‌نشینی خانوادگی**: خانواده‌ها در شب یلدا دور هم جمع می‌شوند و تا نیمه شب به جشن و شادی می‌پردازند. این شب فرصتی برای ایجاد همدلی، نزدیکی بیشتر و مرور خاطرات خوش گذشته است.
2. **خوراکی‌های سنتی**:
– **هندوانه**: به‌عنوان نمادی از تابستان و گرما، خوردن هندوانه در شب یلدا نشان‌دهنده‌ی امید به گذر از سرمای زمستان است.
– **انار**: میوه‌ای با دانه‌های سرخ که نماد باروری، عشق و شادی است.
– **آجیل و خشکبار**: شامل پسته، بادام، فندق و انواع خشکبار که مصرف آن‌ها در این شب رایج است.
3. **فال حافظ**: یکی از رسوم اصلی شب یلدا گرفتن فال حافظ است. افراد به نیت دل خود دیوان حافظ را باز می‌کنند و یک شعر را به عنوان فال تفسیر می‌کنند.
4. **قصه‌گویی و شاهنامه‌خوانی**: در گذشته بزرگان خانواده در شب یلدا به قصه‌گویی و خواندن داستان‌های کهن ایرانی، به‌ویژه از شاهنامه فردوسی، می‌پرداختند.
5. **حفظ آداب و سنت‌ها**: یلدا به عنوان یک جشن باستانی، هنوز در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارد و ایرانیان، چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور، تلاش می‌کنند این جشن را با همان آداب و رسوم کهن برگزار کنند.
یلدا نمادی از استقامت در برابر سختی‌ها و تاریکی‌ها و امید به روشنی و شادی روزهای آینده است.
