میلاد امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری رخ داد. ایشان فرزند دوم حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و نوه پیامبر اکرم (ص) بودند. از همان لحظه ولادت، پیامبر اسلام عشق و علاقه ویژهای به امام حسین (ع) داشت و او را “سید شباب اهل الجنة” (سرور جوانان بهشت) معرفی کرد. پیامبر با محبت فراوان، او را حسین نامید که به معنای “کوچکترِ حسن” است، نشانگر رابطه نزدیک میان او و برادر بزرگترش، امام حسن (ع) بود.
امام حسین (ع) به عنوان سومین امام شیعیان، از جایگاه ویژهای در تاریخ اسلام برخوردار است. او نماد ایستادگی در برابر ظلم و ستم و مدافع حق و حقیقت است. یکی از ویژگیهای بارز امام حسین (ع)، شجاعت و فداکاری او برای حفظ اصول و ارزشهای اسلام بود. در طول زندگی خود، همواره به عدالت و تقوا پایبند بود و با مظلومان و محرومان جامعه همدلی میکرد. محبت و اخلاق امام حسین (ع) الگویی برای همه مسلمانان است.
یکی از مهمترین وقایع در زندگی امام حسین (ع)، واقعه عاشورا است. این واقعه در سال 61 هجری قمری در کربلا رخ داد و امام حسین (ع) با 72 یار وفادارش در برابر سپاه یزید، که نماد ظلم و استبداد بود، به پا خاست. این قیام نقطه عطفی در تاریخ اسلام شد و پیام عدالتطلبی و آزادیخواهی امام حسین (ع) تا به امروز در دلها و ذهنهای مسلمانان و حتی غیرمسلمانان باقی مانده است.
امام حسین (ع) در کنار شخصیت حماسی خود، فردی بود که اهمیت بسیاری به خانواده، دوستان و پیروان خود میداد. محبت او به همسر و فرزندانش و همچنین توجه به نیازمندان و ضعیفان جامعه نمونهای از اخلاق اسلامی بود. سخنان و آموزههای او در مورد اخلاق، ایمان و انسانیت، تا امروز بهعنوان راهنمایی برای شیعیان و دیگر مسلمانان مورد توجه است.
میلاد امام حسین (ع) فرصتی برای یادآوری ارزشهای والای انسانی و اسلامی است که او در زندگی خود به نمایش گذاشت. هر ساله، مسلمانان در سراسر جهان این روز را جشن میگیرند و با گرامیداشت یاد او، بر تعهد خود به اصول اخلاقی و دینی تاکید میکنند. این میلاد فرصتی است برای تقویت همبستگی مسلمانان و یادآوری مبارزه برای حق و عدالت.